تعریف آبیاری

آبیاری کوششی است که انسان به عمل می آورد تا چرخه طبیعی هیدرولوژی را در مزرعه تغییر داده و شرایط رااز نظر رطوبت خاک به گونه ای فراهم سازد که رشد مطلوب گیاه و در نتیجه تولید بیشتر محصولات کشاورزی امکان پذیر گردد.سوابق تاریخی آبیاری در بین النهرین به 4000 سال قبل میلاد و در هندوستان و پاکستان به 2500 سال قبل از میلاد مسیح می رسد.

آبیاری قطره ای

قدمت برخی سازه های آبیاری در چین مربوط به 2600 سال قبل از میلاد و در آمریکای لاتین  هم به بیش از 1000 سال قبل از میلاد مسیح می رسد. در دنیا فقط 17 درصد اراضی کشاورزی آبیاری میشوند و بثیه هنوز به صورت دیم مورد استفاده قرار میگیرند. وسعت اراضی تحت آبیاری ایران حدود 9 میلیون هکتار می باشد که این رقم کشور را پس از آمریکا و هندوستان و پاکستان و چین و روسیه در ردیف ششم کشورهای جهان از نظر وسعت اراضی آبی قرار میدهد.