گراز - گراز دریایی

گراز دریایی |Walrus

گراز های دریایی اقیانوس اطلس از شمال شرقی کانادا تا گرینلند موجودند، درحالی‌که گراز های اقیانوس آرام، در دریاهای شمالی روسیه و آلاسکا زندگی کرده و به صورت فصلی از مناطق جنوبی زندگی خود در دریای برینگ _جایی که روی تکه‌های یخ در آب مشاهده می‌شوند _ به دریای Chukchi مهاجرت می‌کنند. به دلیل اینکه حلزون صدف دار که غذای مورد علاقه‌ی آن‌هاست در اعماق تاریک اقیانوس یافت می‌شود، گراز دریایی از ریش‌های خیلی حساس خود برای کشف آن‌ها استفاده می‌کند. در قرن 18 و 19 عاج، چربی، پوست و گوشت شیرهای دریایی آنقدر مطلوب بود که نسل آن‌ها بر اثر شکار زیاد، در خلیج لورنس جنوبی و اطراف جزیره‌ی سیبل (Sable ) به طور کامل از بین رفت.

گراز های دریایی نر از عاج‌های خود برای محافظت از قلمرویشان استفاده نموده و همچنین در طول فصل جفت‌گیری به وسیله‌ی آن از ماده‌های خود مراقبت می‌کنند. گراز دریایی سبیل دار با عاج‌های بلند خود، اغلب زمانی که به همراه صدها عدد گراز دریایی دیگر، بر روی یخ های قطب شمال دراز کشیده اند دیده می‌شود. آن‌ها با پوست صورتی و قهوه‌ای چین خورده، عاج‌های سفید، ریش‌های قهوه‌ای، باله‌های صاف و بدنی پر از چربی به راحتی قابل تشخیص هستند. در حال حاضر، تنها آمریکایی‌های بومی اجازه‌ی شکار گراز های دریایی را دارند، زیرا نسل آن‌ها به علت شکار زیاد در معرض خطر قرارگرفته بود.

گراز های دریایی از عاج‌های بلندشان برای کارهای متفاوتی استفاده می‌کنند، که هر کدام  زندگی آن‌ها در قطب را مقداری راحت‌تر می کند. آن‌ها از عاج ها، جهت حمل بدن سنگینشان به بیرون از یخ‌ها و همچنین برای ایجاد حفره‌های تنفسی در زیر یخ استفاده می‌کنند. این پستانداران دریایی اغلب حیواناتی اجتماعی هستند و مایلند صداهای بلند و خرناس مانند برای یکدیگر ایجاد نمایند. گراز های دریایی قادرند ضربان قلب خود را برای تحمل آب های بسیار سرد قطبی کاهش دهند. ماده‌ها در طول مهاجرت بهاره به سمت شمال، فرزندان خود را به دنیا می‌آورند. دو زیرگونه گراز های دریایی، از لحاظ جغرافیایی تقسیم‌بندی شده‌اند.

 

منبع