محاسبه لوله کشی گاز

برآورد مصرف گاز
مقدار مصرف گاز برای هر طرح، باید برمبنای مترمکعب در ساعت باشد. برای برآورد مصرف کلیه وسایل گازسور استاندارد باید از مشخصات فنی آنها استفاده شود.
می توان با شمارش تعداد وسایل گازسوز از هرنوع وبه دست آوردن حاصل ضرب آنها در مقدار مصرف هر وسیله (برحسب مترمکعب درساعت) و جمع کلیه حاصل ضرب ها، برآورد نهایی مصرف گاز را تعیین کرد.
طول دورترین مسیر
فاصله نقطه خروجی رگولاتور تا آخرین نقطه مصرف را به صورت قراردادی، «طول دورترین مسیر» لوله کشی می نامند.
محاسبه قطر لوله گاز: قطر لوله گاز باید به اندازه ای باشد که بتواند گاز کافی را برای حداکثر مصرف یا وسایل گازسوز مربوط به آنها تامین کند، بدون این که بین کنتور و وسایل گازسوز افت فشاری بیش از حد مجاز (12/7 میلیمتر ستون آب) به وجود آید.

ظرفیت بخاری گازی
برای محاسبه قطر لوله گاز، اطلاعات زیر ضروری است:
الف) حداکثر افت فشار مجاز بین کنتور و وسایل گازسوز (که 12/7 میلیمتر ستون آب) است.
ب) حداکثر مقدار گاز مصرفی مورد نظر
پ) طول لوله کشی در دورترین مسیر
ت) چگالی گاز
ث) نسبت حداکثر مصرف احتمالی به مجموع ظرفیت وسایل نصب شده (ضریب همزمانی).
حداکثر قطر اسمی: حداکثر قطر اسمی مجاز لوله کشی گاز مصرفی، با فشار 178 میلیمتر ستون آب، 4 اینچ است.
تبصره: درحالتی که مصرف مشترک و یا طول لوله کشی به حدی باشد که قطر لوله، بیشتر از 4 اینچ شود، برای انتخاب لوله، باید براساس ضوابط ویژه گازرسانی عمل شود.

 

آبیاری زیر خاکی

آبیاری قطره ای

روش های مرسوم به آبیاری قطره ای نمونه بارز نسل جدید روش های آبیاری و نوآوری هایی است که در این زمینه صورت گرفته است. وقتی صحبت از آبیاری قطره ای به عمل می آید. بلافاصله آبیاری هائی در ذهن تداعی می شود که در آنها آب بصورت قطره پای درخت یا بوته گیاه ریخته می شود. هرچند این مفهوم در اکثر موارد ممکن است صحیح باشد، اما به لحاظ مفهومی روش های موسوم به آبیاری قطره ای طیف وسیعی از روش های آبیاری را در بر می گیرد که آبیاری قطره ای فقط  بیاری قطره ای فقط یکی از انواع آن به شمار می رود. بطور کلی در روش هایی، که فقط موضع خاصی از سطح خاک آبیاری می شود ممکن است آب بصورت قطره یا با آبپاش های کوچک و یا به شکل های دیگر روی سطح خاک ریخته شود که به تمامی آن ها روش های قطره ای گفته می شود. به همین دلیل عده ای از متخصصان به جای آبیاری قطره ای از واژه های دیگری مانند آبیاری موضعی، آبیاری میکرو، آبیاری قطره چکانی، آبیاری یا جریان روزانه، آبیاری روز به روز، آبیاری چکه ای و یا اسامی دیگر استفاده می کنند. با این وجود در بین زارعین و حتی متخصصان آبیاری به تمام این روش ها قطره ای گفته می شود.

آبیاری زیرخاکی
روش های قطره ای به فناوری هایی اطلاق می شود که در آن ها آب در یک سیستم بسته و لوله کشی شده از روزنه های کوچکی با فشار کم و با جریان آهسته خارج می شود. از این نظر شاید تمایز بین آبیاری قطره ای و بارانی بسیار مشکل باشد زیرا هر دو آنها جزء آبیاری های با سیستم تحت فشار محسوب می شوند. برحسب قرارداد اگر مقدار جریان خروجی از روزنه های آبپاش یا قطره چکان کمتر از 200 لیتر درساعت باشد آن سیستم را قطره ای و اگر از 200 لیتر در ساعت بیشتر باشد آن را سیستم بارانی گویند. بنابراین از یک دیدگاه می توان گفت که آبیاری قطره ای یکی از زیر شاخه های آبیاری تحت فشار است که در مقایسه با آبیاری بارانی دارای چهار خصوصیت ویژه می باشد. این ویژگی ها عبارتند از:
• دبی جریان کم و یا بسیار اندک باشد.
• فقط بخش کوچکی از سطح و حجم خاک را خیس می کند. درصورتی که درآبیاری بارانی تمام سطح خاک مرطوب باشد.
• به دلیل کوچک بودن حجم و سطح خیس شده آبیاری باید به دفعات زیاد و یا به فواصل کوتاه صورت گیرد.
• فشار آب در سیستم قطره ای به مراتب نسبت به آبیاری بارانی کمتر است.
موارد بالا نه تنها وجه تمایز روش های قطره ای با سایر روش های آبیاری می باشد بلکه از امتیازات این روش نیز به شمار می رود.